Τετάρτη 28 Απριλίου 2010

Κάποτε χρειάζεσαι μια φωνή δίπλα σου να σε καθοδηγήσει και να σε κρατάει από το χέρι όταν εσύ είσαι έτοιμος να πέσεις από τον γκρεμό. Κάποτε αυτό το άτομο δεν είναι δίπλα σου και άλλοτε είναι κάπου εκεί κοντά σου... Ίσως βρίσκεται με το πρόσωπο ενός καλού φίλου ίσως με το πρόσωπο της αγάπης αλλά είναι εκεί. Το πιο οδυνηρό είναι να είναι εκεί -να ήταν πάντα εκεί- και εσύ να το αγνοείς. Τότε θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για αχαριστία εκ μέρους σου κι όμως αυτό το άτομο μένει εκεί για σένα χωρίς να έχει απαιτήσεις και προσδοκίες, χωρίς να περιμένει να κάνεις κι εσύ το ίδιο γι'αυτόν γιατί πολύ απλά γνωρίζει πως αν είσαι εσύ δυνατός και ευτυχισμένος είναι κι αυτός έτσι κάνει τα αδύνατα δυνατά να γίνεις εσύ καλά για να γίνει κι αυτός.... Αλήθεια πόσο εγωιστικό ακούγεται αυτό?
~sophie~